domingo, 31 de octubre de 2010

Cronica Mirador-Ribadavia

Ante la reiterada ausencia del cronista y vista la inapetencia del resto allá voy de nuevo

Jornada 8ª, creo
Mirador: Juan, Mingos, Lojo, Casca, Filipino, Alvarez, Javi, Lorcheiro, Jorge, Marchi y Pablo. También jugaron Pozas, Lucas, Mario, Marcos y Fran.

Arbitro: el tonto que nos había llamado aldeanos (supuestamente porque debe creerse ancestro de alguna rama aristocrática que desconocemos). Para variar la lió. Quiso ir de, y fue el protagonista: concedió un gol ilegal que marcaría el ritmo del partido , expulsó por doble amarilla al mister para hacerse notar, concedió al rival todas las prerrogativas posibles para perder tiempo y demás y mostró una actitud lamentable. Lástima de no saber en qué curra para devolverle la jugada. Es de aquellos que cree que como es figura de autoridad (simplemente por llevar silbato) dispone de cierta capacidad para subyugar a la gente. Pobre diablo

Ridadavia: buen equipo en lineas generales, aunque se llevó mucho premio para el partido que hizo. Con el riveirense Oscar, que hizo méritos para, si lo necesita, pedirle un favor a alguno que seguro que lo mandará por donde vino

Partido: Derrota por errores propios en jugadas lo cierto es que muy extrañas.
El rival comenzó con un jugador menos, durante 10 minutos, fase del partido que no aprovechamos para apretarlos. Practicamente toda la primera parte fue de dominio por nuestra parte, con un rival cediendo terreno y balón que se limitaba a lanzar balones en profundidad para aprovechar la velocidad de alguno de sus puntas. Hay que destacar 3 ocasiones: un remate de corner de Alvarez que se va alto en buena posición, un centro de Pablo que cruza el área y que no llega a rematar franco Lucas tras rebotar en un rival, y un rechace en una melé en un corner que Lucas llega a rematar en posición forzada pero para el portero. Luego llegaria la jugada que marcó bastante el partido: balón en defensa de Casca que cede un pase raso al portero, el balón se queda retenido en un charco y en su salida el despeje de Juan va a la mano del delantero rival y se introduce dentro. El árbitro aduce que fue "sin querer" y da el gol. Llegaron 2 veces (esa y una buena parada de Juan)
En la segunda parte perdimos algo de fluidez en el juego. El rival seguía atrás, y en otra jugada bastante extraña un despeje de Lorcheiro pega contra un rival que ampia la ventaja. Poco después ellos repiten la jugada de nuestro primer gol, Oscar cede atrás, Lucas presiona al portero y el balón queda muerto para que a puerta vacia Cuchi cuchi recorte distancias. Tras el saque de centro llega otra jugada rocambolesca, saque de porteria de Juan defectuoso a la frontal del area que empujan a la red sellando el 1-3 definitivo. Poco más. El rival hace 3 goles en 3 errores nuestros y con muy poca cosa se lleva el partido. Nosotros tampoco estuvimos bien. Esperemos que la proxima jornada en la bombonera de Dubra nos vaya mejor.
- Veremos que tal evolucionan los lesionados, ánimo a Diego, Alberto,...y si los ausentes pueden venir

domingo, 17 de octubre de 2010

MIRADOR DE PADIN 1     Vs    KIRSS XAMONERÍA (Boiro)   0

Antes de nada dicir que calquer comparación ca crónica da semana pasada pode ser odiosa, pero como o cronista oficial non pudo asistir máis que media hora ó partido tocarame a min o marrón.

Alineación: Fran, Diego, Casca, Álvarez, Arkaitz, Javi, Lucas, Mingos, Jose, Pablo e Pera. Tamén entraron Lojo, Pozas, Dani, Marchi, Marquitos, Juan e Mario. Bajas: Filipino, Rego, Jorge, Alberto e ¿Miguel?

Árbitro: non sei o nombre pero era malo (un alto blancucho que non nos pitara un penalti de liga de bares contra o Maderas Ramos na Copa). O típico que non saca tarjetas polas patadas e si por comentarlle algo, sacar pedindo pasos e demáis parvadas.

A primeira parte estuvo moi nivelada. Quizá o Mirador intentaba combinar un pouco máis pero sin moito éxito, mentres o Kirss buscaba máis o contraataque sobre todo pola banda esquerda do seu ataque.
Os minutos iban pasando cun xogo bastante feo e as únicas ocasión eran a balón parado. Un par de faltas deles e pouco máis. A máis clara do noso equipo túvoa Diego á salida dun corner donde a un metro da portería fallou un gol cantado botandoa ó poste. Pouco máis que contar

Na segunda parte si que o dominio do xogo foi total do noso equipo. O kirss prácticamente non pasaba do medio do campo pero non éramos capaces de crear ocasión moi claras. Marquitos tuvo a súa de todas as jornadas pero co mismo resultado de sempre. Eles íbanse metendo cada vez máis atras e cortando continuamente o xogo, como non ca permisividade do árbitro que lles sacou a primeira tarjeta no min 80.
Jose nunha falta que o porteiro mandou ó largueiro tuvo a nosa ocasión máis clara. Tamén hai que destacar que ás 18:20 (o partido empezou ás 17:00) apareceu Mario (en bicicleta) para xogar. Eso si que é seriedá.
E cando xa parecía que podíamos estar hasta pasado mañán xogando e o 0-0 non habería quen o movera, no min 85, falta nº 50 que facían eles, a uns 5 metros da área. Colle o balón Javi e ca precisión de Ronald KoePAN, a calidade de PAN Vasten e a potencia de MiJAVIlovic enchufou o 1-0, sacando as telarañas do medio da portería, que foi por onde entrou. A partir de aquí, aínda que sólo quedaban 5 min e o descuento foi cando se empezou a ver un pouco de fútbol e en dúas boas xogadas Pablo e Jose fallaron dou goles cantados. Pa que despois falen do que metín eu en Boiro. Temos as imaxes cedidas polo moreno do taekwondo de Juan Luis que estaba vendo o partido (tamén anunciou a súa presencia en Dodro pa a semana por si fai falta.


Tamén dicir que, como estaba prometido, a directiva  invitou a uns suculentos pinchos á plantilla e aficionados ó rematar o partido no Restaurante Fraga.

 Fotos do equipo 25 minutos (perdón 25 anos) antes do partido

domingo, 10 de octubre de 2010

Cronica 5ª jornada

Muebles Guadalupe Boiro: O vs MIRADOR DE PADIN RIVEIRA: 6.
Tarde apacible para los de la capital el Barbanza y debacle en los locales, que sufrieron un duro correctivo.

Antes de nada: Sucinto/a: adj., relativo a lo breve y resumido
FICHA DEL PARTIDO:
-MIRADOR: Fran, Diego, Lojo, Casca, Arkaitz, Javi, Pozas, Alberto, Jóse, Lucas y Pera. También jugaron Juan, Cuchi-Cuchi, Mario y Mingos
- Arbitro: Modesto Fernandez, de bigote, y con unas mechas poco propias, por excesivas, salvo que esté intentando reconducir su vida sentimental con una pareja bastante más joven que él. A la postre uno de los protagonistas del partido
- Campo: Vista Alegre sintético
Bajas: Coteta, Filipino, Dani, Marchi, y Pablo. La de este último aplaudida por algunos, que lo ven más en labores de gestión propias de su actividad profesional. En realidad parece ser que se mueve  más en los despachos que en el campo.
Inicio….y casi fin
El partido apenas tuvo historia. Esta se escribe en el primer cuarto de hora, con un Mirador serio atrás, con dominio del juego y buen trato de balón. Tras unos minutos de cierta resistencia del rival esa posesión se traduce en las primeras llegadas, con acercamientos de Jóse, Pera y Javi, hasta que un corner envenenado botado por Lucas lo remacha en línea de gol y a puerta vacía Pera. No era fácil. Baste recordar que en el casi pichichi de nuestra selección no era capaz de convertir una situación similar. Los paralelismos son más que notables, ya que Pera estuvo peleado con el gol el resto del partido, al igual que el Guaje. Muchos dicen que acusa la presión por encabezar la lista de goleadores, y más con la ausencia de Pablo. Pocos minutos más tarde una buena asistencia de Lucas la convierte Jóse en el segundo gol de brillante vaselina, en l jugada que desataría las hostilidades en el bando rival, ya que protestaron ostensiblemente la misma pro presunto fuera de juego, lo que derivaría en la expulsión por doble amonestación del delantero rival Albertín. Minutos más tarde la cruzada arbitral de los locales llegaría a su culmen tras protestar de nuevo una extraña jugada en un despeje poco ortodoxo de Diego en el área: balón a una cuarta del suelo que éste intentar repeler en plancha, no se sabe muy bien si intentando buscar grillos sobre el verde (incomprensible por otra parte tratándose de piso sintético), y que tras el defectuoso toque con la cabeza el balón parece ir al hombro. Consecuencias: nueva expulsión por protestas en los locales y liberación de la esteticien de Diego, que ya no tendrá que hacer el peeling habitual este mes, ya que los agentes abrasores del campo han hecho su función por unos días.
Segunda parte sin historia
Tras el descanso y con evidente superioridad El Mirador se limita a mantener la posesión, aunque sin un juego brillante.  Salen Juan en la portería con una indumentaria que dejó descolocado a más de uno de los presentes. Unos lo achacaban a un reciente remake de la serie de fitness de Eva Nasarre, otros lo circunscribían a la particular dinámica doméstica del protagonista.  Tambien participa Mario, en una posición que nunca entendería. Destacar 3 subidas consecutivas de Mingos que tras buena jugada personal convierte el tercero. De ahí parece ser que a la farmacia San Mamed, a dónde, según algunos acudió en búsqueda de bombonas de oxígeno portátiles. No se le vió más. El cuarto lo convertiría Arkaitz tras un toque sutil (realmente extraño por la naturaleza del protagonista) en una gran asistencia del Lorcheiro. Éste sumaría su segundo en su cuenta particular de nuevo tras asistencia de Lucas. Le devolvería el regalo al final del partido para que convirtiera el último de la tarde. Atención a esta sociedad.

Resaca del partido:
Viejas incógnitas. El partido deja por resolver la falta de gol de Cuchi-Cuchi, que de nuevo contó con magnificas ocasiones para, cuando menos, reinvindicar su rol de “parece Rooney, pero aún está lejos”. También la eterna discusión de si Mario juega de coña, o que realmente no entiende el juego. Como buen gallego no se sabe si viene o si va, si tiene que abrirse o cerrarse, si tiene que apoyar o romper, si tiene que jugársela o asociarse.
Los deberes de Mou. Semana larga para el mister. Quizás deba rescatar lo que otrora tuvo que poner en liza en Stanford Bridge y opte por darle papel y brújula a algún jugador (léase M.M.M.). A ello hay que unirle el nuevo run-run del vestuario, que asiste atónito a la lucha de egos de cara al gol que parecen protagonizar Pera y Pablo. Veremos como ataja esta  complicada situación
Malas noticias. Nuevo horario para los partidos como locatarios. Serán a las 18:30 h. La noticia cayó como una bomba entre algunos, especialmente Pozas, que tendrá que hacer frente a una novedosa y única sensación para él: jugar un partido con la digestión hecha. Todo un reto. Su imagen de desolación al abondonar el campo lo decían todo. Ánimo desde aquí Cipri!!
….y algunas buenas nuevas. La llegada de Lojo, la más que posible recuperación de Coteta, y la incorporaciión de Suso Rego han permitido que el mismo Pera valore la opción de venir a jugar con el Rommel , los aspirantes al fair play, dentro de 2 jornadas